Cyfrowa transformacja państwa
Transformacja organizacji jest szczególnym rodzaj zmiany organizacyjnej, która polega na przekształceniu tej organizacji pomiędzy dwoma punktami w czasie w celu przystosowania jej do efektywniejszego działania w przyszłości. Zmiana ta odnosi się do sposobów zaangażowania posiadanych i przyszłych zasobów dotyczących tych obszarów organizacji, które służą osiąganiu jej celów strategicznych.
W przypadku organizacji publicznych, a zwłaszcza jednostek administracji publicznej, zagadnienie transformacji pełni szczególnie istotną rolę. W chwili obecnej zarówno obywatele, jak i podmioty gospodarcze oczekują bowiem, że jednostki te będą dostarczały usług na podobnym poziomie jakości jak sektor prywatny, przy jednoczesnym zapewnieniu racjonalnego wykorzystania środków publicznych. Wyraża się to m.in. w oczekiwaniu zapewnienia przez organizacje sektora publicznego zintegrowanego podejścia do wielokanałowości świadczenia usług – zarówno metodą tradycyjną (kontakt osobisty, poczta, faks), jak i elektroniczną (on-line, dostęp mobilny, telewizja cyfrowa). Wymaga to jednak przeprowadzania głębokich zmian w sposobie funkcjonowania całego sektora publicznego. Zmiany te muszą mieć charakter systemowy i uwzględniać perspektywę całego państwa, a nie poszczególnych jego jednostek.
Ze względu na fakt, że w transformacji tej szczególnie istotną rolę odegrają technologie cyfrowe można mówić tutaj o cyfrowej transformacji państwa (Digital Transformation). Wyróżnia się ona następującymi cechami (w stosunku do innych przedsięwzięć transformacyjnych):
- W działaniach transformacyjnych uwzględniana jest perspektywa sektora publicznego rozpatrywanego jako całość, a nie tylko pojedynczych jednostek – co docelowo ma zapewnić efektywną współpracę organizacji publicznych w skali całego państwa.
- Realizowane są inicjatywy mające na celu przeniesienie do postaci cyfrowej tych usług publicznych, w których pracownicy jednostek publicznych są zaangażowani bezpośrednio w osobiste ich świadczenie (np. szkolnictwo i opieka zdrowotna).
- Kładziony jest nacisk na „obywatela”, a nie na „klienta administracji”. Tj. zamierzone jest zaangażowanie obywateli jako właścicieli i uczestników procesu tworzenia cyfrowych usług publicznych, a nie do traktowania ich jako biernych odbiorców.